نقد و آنالیز هواوی نوا 7i؛ میان رده دوست داشتنی - مقاله های علمی

به گزارش مقاله های علمی، هواوی نوا 7i جدیدترین گوشی میان رده هواوی است که به بازار کشورمان راه پیدا نموده است. این گوشی که در بازارهای دیگر با نام های هواوی P40 Lite و یا هواوی Nova 6 SE شناخته می گردد، با نام نوا 7i به بازار ما آمده است. به عنوان گوشی که در بعضی بازارها به عنوان عضوی از خانواده P40 به حساب می آید، نوا 7i قطعا کار سختی برای اثبات خود دارد اما بگذارید از همین حالا بگوییم که با محصول واقعا خوبی در بین گوشی های میان رده روبرو هستیم.

تنها نکته ای که باید از ابتدا در خصوص آن اطلاع داشته باشیم، این است که این گوشی نیز جزو محصولاتی به حساب می آید که فاقد سرویس های گوگل است و با سرویس های موبایلی هواوی یا همان HMS همراه است.

طراحی

هواوی شرکتی نیست که در طراحی محصولات خود، به سادگی از این بخش گذر کند. معمولا محصولات میان رده این شرکت ظاهری مدرن و جذاب دارند و هواوی نوا 7i هم از این قاعده مستثنی نیست. در بخش جلویی با نمایشگری با حاشیه های کم روبرو هستیم که دوربین سلفی هم درون یک حفره در بالای آن قرار گرفته است.

در بخش پشتی نیست به نظر شاهد پنل شیشه ای هستیم اما در واقعیت اینطور نیست! درواقع به محضی که گوشی را در دست بگیرید، متوجه می شوید که بخش پشتی و فریم دور گوشی، پلاستیکی هستند و خبری از شیشه و فلز نیست. استفاده از پلاستیک در گوشی های میان رده مورد عجیب یا دور از انتظاری نیست اما کیفیت ساخت هواوی نوا 7i می توانست بهتر از این هم باشد.

برای مثال پنل پشتی این گوشی به سادگی مستعد پذیرفتن خط و خش های مختلف است. اما خب خوشبختانه در بسته بندی این گوشی یک قاب ژله ای وجود دارد که با استفاده از آن، می توان از این مورد جلوگیری کرد.

دکمه های کم و زیاد کردن صدا و همچنین دکمه پاور که با سنسور اثر انگشت ادغام شده نیز در محل مناسبی در لبه سمت راست گوشی قرار گرفته اند و به سادگی می توان از آن ها استفاده کرد. حسگر اثر انگشت این گوشی، با دقت و سرعت بالایی اثر انگشت را شناسایی و کاربر را وارد محیط سیستم عامل می نماید. البته چیزی از این هم از گوشی های هواوی انتظار نداریم و چند سالی است که این شرکت در این زمینه به بلوغ کامل رسیده است.

در لبه سمت چپ هواوی نوا 7i تنها درگاه سیم کارت دیده می گردد. خشاب سیم کارت می تواند یا پذیرای دو سیم کارت نانو باشد و یا یک سیم کارت نانو و یک کارت حافظه نانو کارت هواوی. در لبه پایینی این گوشی هم شاهد تنها بلندگوی نوا 7i، پورت USB-C و جک هدفون هستیم. از این موارد که بگذریم، ارگونومی این گوشی به گونه ای است که به راحتی در دست می نشیند و بیرون زدگی بسیار اندک قسمت میانی پشت گوشی، در این مورد واقعا تاثیر گذار است.

تا هنوز در خصوص پنل پشتی نوا 7i صحبت می کنیم، باید به چینش دوربین های این گوشی هم اشاره کنیم که متفاوت با دیگر میان رده های هواوی است. سعی شده تا در این گوشی هم مثل باقی اعضای خانواده P40 که دوربین ها در یک ماژول عظیم قرار گرفته اند، اینجا هم این الگو رعایت گردد. به جز فلش LED، باقی چهار دوربین هواوی نوا 7i با تقارن در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و ظاهری شبیه به پرچمداران امروزی دارند. همچنین در نسخه مشکی رنگ از این گوشی، یک فریم طلایی رنگ هم دوری قاب دوربین است که ظاهر جذابی به این محصول داده است.

به طور کل طراحی این گوشی میان رده نمره قبولی را دریافت می نماید اما همزمان فکر می کنم کیفیت ساخت گوشی می توانست کمی بهتر باشد.

نمایشگر

نمایشگر 6.4 اینچی این گوشی، پنل LTPS IPS LCD دارد و تقریبا 84 درصد سطح جلویی گوشی را به خود اختصاص داده است. حاشیه ها در کناره ها و بالای این نمایشگر باهم تقارن دارند اما عظیم تر بودن حاشیه بخش پایینی، خودنمایی می نماید.

این پنل که رزولوشن 1080 در 2310 پیکسلی دارد، در اولین نگاه یک تفاوت با دیگر گوشی های میان رده و قدیمی هواوی دارد و آن میزان روشنایی آن است. البته این موضوع به این معنی نیست که بیشینه روشنایی این نمایشگر بالا است؛ بلکه اتفاقا بیشینه روشنایی این صفحه نمایش در سطح متوسط قرار گرفته است که در حالت عادی به 460 نیتس می رسد. وقتی که از گوشی در زیر نور شدید بهره ببرید، روشنایی صفحه به صورت اتوماتیک تا 550 نیتس می رود.

چیزی که باعث شده تا این صفحه نمایش روشن تر به نظر برسد، این است که سنسور روشنایی در این گوشی مثل میان رده های قبلی هواوی، سعی ندارد تا نور صفحه را کم کند و به این ترتیب در مصرف باتری صرفه جویی کند. یک مسئله ای که با میان رده های قدیمی تر هواوی داشتم این بود که باید مدام به صورت دستی روشنایی نمایشگر را زیاد می کردم تا به سطح مطلوبم برسد اما در این گوشی احتیاجی به این کار نبود.

دقت نمایش رنگ ها نیز در این صفحه نمایش بالاست اما طبیعتا به دلیل اینکه با پنلی LCD روبرو هستیم، خبری از شفافیت بالای رنگ ها که در نمایشگرهای OLED می بینیم نیست و رنگ ها بالانس و نزدیک به واقعیت هستند. رزولوشن بالای نمایشگر که تراکم پیکسلی 398 پیکسل در هر اینچ را به همراه دارد نیز باعث شده تا صفحه نمایش هواوی نوا 7i از نظر شارپ بودن هم در سطح بالایی قرار بگیرد.

به طور کل، این نمایشگر همان چیزی است که از یک گوشی میان رده هواوی انتظار داشتیم. صفحه نمایشی که دقت بالایی در نمایش رنگ ها دارد و پشتیبانی از 97 درصد پوشش رنگی DCI-P3 هم گواهی بر این مورد است. اما خب طبیعتا به دلیل LCD بودن، شاهد هاله های تاریک در کنار حفره دوربین سلفی هستیم (که بیشتر در نمایش رنگ سفید پدیدار می شوند) و کانتراست آن هم در نمایش رنگ مشکی، زیاد نیست.

در بخش تنظیمات صفحه نمایش در رابط کاربری نیز ویژگی های معمول EMUI را شاهد هستیم. امکان تغییر پروفایل رنگی، امکان خاموش یا روشن کردن Dark Mode و همچنین ویژگی Smart Resoulution که برای تغییر رزولوشن و بالا بردن عمر باتری کاربردی است.

رابط کاربری

هواوی نوا 7i از ابتدا با اندروید 10 و رابط کاربری EMUI 10 همراه است. اما خب به دلیل استفاده از نسل جدید پردازنده های هواوی و همچنین تحریم های گوگل علیه هواوی، این گوشی از سرویس های موبایلی هواوی یا همان HMS استفاده می نماید. این اولین محصول HMS در بازار کشورمان نیست و پیش تر در پست هایی جداگانه درباره HMS و شرایط نصب اپلیکیشن ها روی این گوشی ها نوشته بودیم.

رابط کاربری EMUI را که دیگر همه می شناسیم و اینجا هم چیزی به این رابط کاربری اضافه یا از آن کم نشده است. تنها نکته مهم درباره نرم افزار و رابط کاربری این گوشی، چگونگی نصب اپلیکیشن های مختلف است. به دلیل نبود سرویس های گوگل، طبیعتا فروشگاه Play Store هم در هواوی نوا 7i حاضر نیست.

برای نصب اپلیکیشن می توان سراغ فروشگاه های نرم افزاری دیگر مثل کافه بازار یا APK Pure رفت. به طور کل به جز اپلیکیشن های گوگل که بعضی اجرا نمی شوند و بعضی هم امکان استفاده از تمامی امکانات را فراهم نمی نمایند، یک مشکل عظیم وجود دارد و آن کار نکردن تعداد انگشت شماری از اپلیکیشن های ایرانی است.

برای مثال باید به اسنپ و تپسی اشاره کنم که جزو پرکاربردترین اپلیکیشن های ایرانی هستند که متاسفانه روی این گوشی و به دلیل نبود سرویس های گوگل، اصلا اجرا نمی شوند. البته باید مثل دفعات قبل تکرار کنیم که هواوی قول داده تا مسائل این چنینی را با همکاری با شرکت های ایرانی و کافه بازار، حل و فصل کند. از همین رو، امیدواریم در آینده نزدیک حداقل مشکل اپلیکیشن های ایرانی در این پلتفرم برطرف گردد.

باقی اپلیکیشن های اندرویدی نیز عموما نصب می شوند و هیچ مسئله ای ندارند. برای انتقال اپلیکیشن های گوشی قبلی تان به هواوی نوا 7i، امکان استفاده از اپلیکیشن Phone Clone وجود دارد که تمام اپلیکیشن های قبلی تان را به این گوشی می آورد.

سخت افزار و عملکرد

تا چند وقت پیش، گوشی های میان رده هواوی معمولا از پردازنده Kirin 710 استفاده می کردند که نسبت به باقی میان رده های بازار، عملکرد واقعا ضعیف تری داشتند. حالا در این گوشی شاهد استفاده از پردازنده Kirin 810 هستیم که در بنچمارک ها تنها کمی از پردازنده اسنپ دراگن 845 عقب تر می ماند. در بین پردازنده های میان رده کوالکام هم احتمالا Kirin 810 بیش از همه به اسنپ دراگن 730G نزدیک است.

در کنار این چیپست 7 نانومتری، هشت گیگابایت حافظه رم هم قرار گرفته که برای یک گوشی میان رده عالی است. اپلیکیشن های مختلف در این گوشی با سرعت خیلی خوبی باز می شوند و عملکرد روانی دارند. اما در بعضی موارد و به خصوص در هنگام اسکرول کردن، شاهد افت فریم بودم که فکر می کنم با یک بروزرسانی نرم افزاری و بهینه سازی های بیشتر، این مشکل برطرف می گردد.

اجرای بازی های سنگین هم با این گوشی امکان پذیر است. برای مثال بازی آسفالت 9 که در فروشگاه اپ گالری هم وجود دارد، به راحتی و در بالاترین تنظیماتش اجرا می گردد. این موضوع به لطف پردازشگر گرافیکی 6 هسته ای Mali-G52 امکان پذیر شده و تنها چیزی که بین شما و اجرای بازی های مختلف روی این گوشی می تواند فاصله بیاندازد، لزوم داشتن سرویس های موبایلی گوگل است! مادامی که بازی که نصب می نماید به سرویس های گوگل برای اجرا شدن احتیاج نداشته باشد، مسئله ای در این زمینه نخواهید داشت.

در انتها این بخش نیز باید بگویم که این گوشی تنها در یک نسخه و با حافظه داخلی 128 گیگابایتی عرضه می گردد. اگر فکر می کنید 128 گیگابایت کم است، امکان استفاده از کارت حافظه نانو کارت هواوی هم وجود دارد تا 256 گیگابایت دیگر به این گوشی اضافه کنید اما پیدا کردن نانو کارت هواوی در بازار کشورمان نیز می تواند برای خودش یک چالش باشد.

دوربین

نقد و آنالیز دوربین این گوشی را به یک پست جداگانه واگذار می کنیم اما فعلا بگذارید نگاهی به مشخصات سخت افزاری دوربین های نوا 7i بیاندازیم. در بخش پشتی همانطور که می بینیم، چهار دوربین حضور دارند که سنسور اصلی، رزولوشن 48 مگاپیکسلی دارد.

این دوربین هم مثل همه دوربین های 48 مگاپیکسلی دیگر، به صورت پیش فرض عکس های 12 مگاپیکسلی تحویل می دهد که این کار را با ترکیب هر چهار پیکسل در یک پیکسل انجام می دهد. دوربین بعدی رزولوشن 8 مگاپیکسلی دارد و لنزی اولترا واید با فاصله کانونی 17 میلی متری در جلوی آن قرار گرفته است. دو دوربین دیگر هم شامل دو سنسور دو مگاپیکسلی می شوند که یکی برای عکاسی ماکرو و دیگری برای سنجش عمق میدان در عکس های پرتره کاربرد دارد.

در بخش جلویی گوشی و در حفره ای که در داخل نمایشگر قرار گرفته نیز یک دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی حضور دارد. به طور کل عملکرد های این دوربین ها در سطح خیلی خوبی است اما نقد و آنالیز نهایی آن ها را در مطلبی جداگانه منتشر خواهیم کرد.

باتری و بلندگو

پس از تجربه کار کردن با چند گوشی مختلف هواوی که فاقد GMS هستند، باید بگویم حذف سرویس های گوگل حداقل باعث شده تا شارژدهی گوشی های هواوی بیشتر از قبل باشد! می دانم این جمله کمی عجیب به نظر می رسد اما در حالت استند بای، به سختی درصد باتری این گوشی پایین می آید!

این مورد را در هواوی Y7p و البته پرچمدار P40 Pro هم دیده بودم. در طول استفاده نیز باتری 4200 میلی آمپری این گوشی، می تواند شارژ دهی خیلی خوبی داشته باشد چراکه پردازنده 7 نانومتری، مصرف انرژی بهینه تری دارد.

با یک بار شارژ کامل هواوی نوا 7i می توان تا یک روز استفاده سنگین از این گوشی را تجربه کرد. این در شرایطی است که در طول استفاده، حالت Performance Mode را هم روشن گذاشته بودم. اما هیجان انگیزترین نکته درباره باتری این گوشی، شارژر آن است!

هواوی همان شارژر 40 واتی که در بسته بندی P40 Pro قرار می دهد را برای این گوشی هم در نظر گرفته که باعث می گردد تنها با نیم ساعت شارژ، باتری از صفر تا حدود 70 درصد شارژ گردد! این ویژگی است که به سختی در دیگر گوشی های میان رده می توان یافت و یک مزیت عظیم برای هواوی نوا 7i به حساب می آید. بنابراین با شارژدهی خوب و شارژ سریع، تقریبا هیچ مسئله ای در این زمینه با نوا 7i نخواهید داشت.

و اما برسیم به بلندگو گوشی که ای کاش می توانستم پسوند های را به آن اضافه کنم. این گوشی تنها یک بلندگو در لبه پایینی خود دارد که اتفاقا از نظر حجم صدا و تفکیک صدا، جزو بلندگوهای خوب به حساب می آید. اما خب همچنان این بلندگو در لبه پایین قرار گرفته است که این یعنی امکان پوشاندن تصادفی خروجی آن با انگشتان دست وجود دارد که در آن صورت، دیگر صدایی شنیده نمی گردد. البته که بیشتر گوشی های میان رده بازار هم بلندگوی تکی و مونو دارند اما فکر می کنم وجود بلندگوی استریو باید تبدیل به یک استاندارد در بین تمامی گوشی ها بگردد.

جمع بندی

میان رده های این چنینی از طرف هواوی احتمالا اصلی ترین دلیلی هستند که این شرکت در سه ماهه اخیر مالی توانسته سامسونگ را کنار بزند و تبدیل به پرفروش ترین برند موبایل در دنیا گردد. البته این لقبی نیست که تا ابد باقی بماند و فعلا که هر سه ماه به سه ماه بین این دو برند جابه جا می گردد.

اما گوشی مثل هواوی نوا 7i که با قیمت مالی و مشخصات سخت افزاری خیلی خوب همراه است، از جمله دلایل آشکاری است که هواوی را به این رتبه رسانده.

پردازنده قدرتمند، طراحی جذاب و مدرن در کنار دوربین های خوب، نوا 7i را به یکی از بهترین میان رده های بازار تبدیل نموده است. تازه شارژر بسیار سریع 40 واتی و البته شارژدهی خیلی خوب باتری 4200 میلی آمپری این گوشی را هم نباید فراموش کنیم.

و همزمان این نکته که سرویس های گوگل و اپلیکیشن های گوگلی در این گوشی حاضر نیستند نیز نکته فراموش نشدنی بعدی هستند. در انتها اگر فکر می کنید با نبود GMS در این گوشی مسئله ای ندارید، هواوی نوا 7i را به عنوان یکی از میان رده های خیلی خوب بازار به شما پیشنهاد می کنم.