درون ماه چه چیزی نهفته است؟، عکس
به گزارش مقاله های علمی، ایسنا نوشت: آنالیز ترکیب داخلی اجرام منظومه شمسی به طور موثر به وسیله داده های لرزه ای انجام می گردد. نحوه حرکت امواج صوتی ایجاد شده به وسیله زمین لرزه ها و انعکاس آن ها از مواد داخل یک ستاره یا سیاره به دانشمندان یاری می نماید تا به ساختار درونی آن جسم پی ببرند.
دانشمندان همیشه می دانستند که یک هسته بیرونی سیال وجود دارد اما نمی دانستند این هسته چه چیزی را در برگرفته است. مدل های یک هسته داخلی جامد و یک هسته کاملا سیال با داده های آپولو همخوانی دارند اما متاسفانه برای تایٔید نهایی کافی نبودند.داده های لرزه ای ماه نیز به وسیله ماموریت آپولو جمع آوری شده است اما متاسفانه کیفیت آن برای معین دقیق شرایط هسته داخلی ناکافی بوده است.
حالا آرتور بریو منجم مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و همکارانش داده هایی را از ماموریت های فضایی و آزمایش های دو لیزری ماه جمع آوری کردند تا از مشخصات دیگری از ماه سر درآورند. این مشخصات شامل درجه تغییر شکل آن به وسیله برهمکنش گرانشی با زمین، تغییر در فاصله از زمین و بعلاوه چگالی آن است. آن ها سپس از مدل سازی با انواع هسته داخلی یاری کردند تا نشان دهند کدام یک با داده های کنونی تطبیق دارد.
آن ها به چندین نتیجه جالب دست یافتند. اول، مدل هایی که بیشترین شباهت را به آنچه در خصوص ماه می دانیم دارند، یک فعالیت مخرب در گوشته را توصیف می نمایند. این یعنی مواد متراکم در داخل ماه به سمت مرکز سقوط می نمایند و مواد با چگالی کمتر به سمت پوسته حرکت می نمایند. این فعالیت مدت هاست که به عنوان راهی برای شرح عناصر خاص در منطقه ها آتشفشانی ماه پیشنهاد شده است.
دانشمندان بعلاوه دریافتند هسته ماه شبیه به هسته زمین است - یک لایه سیال بیرونی و یک هسته داخلی جامد. با توجه به مدل سازی های اجرا شده، شعاع هسته بیرونی 362 کیلومتر و هسته داخلی 258 کیلومتر است. این حدود 15 درصد از کل شعاع قمر زمین را به خود اختصاص می دهد.
این تیم بعلاوه دریافت که هسته داخلی نیز دارای چگالی حدود 7822 کیلوگرم بر متر مکعب است که بسیار شبیه به چگالی آهن است.
بریو در این باره گفت: نتایج ما، نظریه های تحول میدان مغناطیسی ماه را به علت وجود هسته آهنی زیر سوال می برد. این نتایج بعلاوه از عدم وجود گوشته پشتیبانی می نماید. با این وجود، سناریوی محتمل در شکل گیری ماه در چند میلیارد سال اول منظومه شمسی به طور کامل باید بازنویسی گردد.
آن ها امیدوارند این نکته به حل یک بحث طولانی در خصوص جامد یا مذاب بودن هسته ماه یاری کند و درنتیجه آن درک دقیقی از تاریخ تولد قمر زمین در منظومه شمسی حاصل گردد.
تیم دیگری از محققان در مرکز تحقیقات مارشال ناسا نیز در سال 2011 به نتیجه مشابهی دست یافته بودند. آن ها اعلام کردند که هسته داخلی جامد ماه شعاعی حدود 240 کیلومتر و چگالی حدود 8000 کیلوگرم بر متر مکعب دارد.
بریو عقیده دارد نتایج آن ها تایٔیدی بر یافته های قبلی است و پیامدهای جالبی در تفسیر نحوه تکامل ماه خواهد داشت.
5858
منبع: خبرآنلاین