درخواست حوزه هنری برای سانسور فیلمی با بازی هدیه تهرانی - مقاله های علمی

به گزارش مقاله های علمی، تهیه کننده فیلم بی همه چیز به ممیزی های سلیقه ای حوزه هنری و اعمال نوعی تحریم برای اکران این فیلم در سینما های زیرمجموعه حوزه هنری اعتراض کرد.

به گزارش ایسنا، تحریم یا محدودیت در اکران فیلم ها از سوی حوزه هنری اتفاق تازه ای نیست و سال هاست که سینماگران هر از گاهی با این موضوع دست به گریبان می شوند و حالا در دورانی که بدنه سینما و سالن های سینمایی از کرونا زخم دیده اند و تازه چند وقتی است که گیشه ها جانی اندک پیدا نموده، گویا قرعه به نام برنده جایزه ویژه هیات داوران و دومین فیلم برتر از نگاه تماشاگران در سی ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر یعنی بی همه چیز افتاده است.

جواد نوروزبیگی - تهیه نماینده این فیلم در گفت وگویی بیان می نماید: اکران بی همه چیز از 24 آذرماه شروع شده، اما بسیاری از سینما ها در سراسر کشور در اختیار حوزه هنری است و آن ها نه تنها سینما های کمی را دراختیار این فیلم گذاشته اند بلکه در همان سینما هایی که اختصاص داده اند، بیشتر سالن ها کوچک و سانس های اول صبح و آخر شب را در نظر گرفته اند. درواقع حوزه هنری فقط 30 -40 درصد از ظرفیت سینما های خود را برای نمایش بی همه چیز در اختیار گذاشته؛ اگر نام این کار تحریم نیست، پس چیست؟

وی اضافه می نماید: به نظر می رسد علت اصلی این تصمیم گیری به درخواستی باشد که از سوی بنده با پاسخ منفی روبرو شده؛ آن درخواست هم این است که حوزه هنری می خواهد ممیزی های خود را بر فیلم اعمال کند، ولی من به عنوان تهیه نماینده موظف به اجرای قانون بر مبنای پروانه نمایشی هستم که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نموده ام.

البته فیلم بی همه چیز یک بار در دولت دوازدهم پروانه نمایش گرفته بود، اما در دولت تازه دوباره فیلم آنالیز شد و سه روز مانده به اکران اعضای شورای پروانه نمایش تازه که در میان آن ها رییس سازمان تبلیغات اسلامی هم حضور دارد سه مورد ممیزی دیگر بر فیلم وارد کردند که من همه آن ها را اصلاح کردم. یکی از این موارد، مدنظر حوزه هنری هم بود، اما آن ها (حوزه هنری) خواهان اصلاح یک مورد دیگر هم هستند که من تحت هیچ شرایطی زیر بار آن نخواهم رفت چراکه اگر مسئله ای وجود داشت وزارت ارشاد ایراد می گرفت.

او تاکید می نماید: بنده به طور قانونی موظف هستم از سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز بگیرم و آنچه را هم آن ها خواستند انجام داده ام، حالا چرا باید برای اکران فیلم به خواسته یک سازمان دیگر هم تن بدهم؟ من قائل به اجرای قانون هستم و آقایان در حوزه هنری بگویند کجای قانون اکران فیلم قرار دارند که برای نمایش فیلم در سانس های مناسب و شهر های مختلف شرط سانسور می گذارند؟

چطور برای گشت ارشاد و دینامیت تمام ظرفیت خود را دادند، اما به بی همه چیز به عنوان فیلمی که در جشنواره فجر در 14 بخش نامزد جایزه بود، سانس و سالن کافی داده نمی گردد؟ اصلا این اختلاف سلیقه و نگاه، در دولتی که همه یکدست هستند، چه معنایی دارد؟

نوروزبیگی با بیان اینکه این نوع رفتار ها و تصمیم گیری ها بیش از هر چیز به فراری دادن سرمایه گذار از سینما منجر می گردد، می گوید: سازمان سینمایی حوزه هنری با این نوع چینش برای اکران میخواهد ما را تحت فشار قرار دهد تا راضی به ممیزی مورد نظرشان شوم. من ترجیح می دهم همین 30 درصد سالنی را هم که برای اکران بی همه چیز اختصاص داده اند در اختیار نداشته باشم، ولی طبق قانون بر اساس پروانه نمایشی که دارم فیلم را اکران کنم.

از همکاران در حوزه هنری خواسته ام که طبق قانون رفتار نمایند، فضا را باز نمایند تا فیلم اکران گردد، اما اتفاقی نیفتاد و همین جا هم اعلام می کنم قراردادی که برای پخش فیلم فرستاده اند از نظر من ملغی است، چون قرارداد پخشی که سالن سینما نداشته باشد به درد ما نمی خورد و ارزشی ندارد. متاسفانه در حوزه هنری یکسری دیدگاه های خاص آن نهاد وجود دارد که با امور فنیِ فیلمسازی هماهنگ نیست و اگر قرار بر ممیزی باشد باید هر آنچه از سوی سازمان سینماییِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشخص می گردد، اعمال گردد.

بی همه چیز به کارگردانی محسن قرایی با بازی هدیه تهرانی، پرویز پرستویی، مهتاب نصیرپور، باران کوثری، هادی حجازی فر، بابک کریمی، فرید سجادی حسینی، لاله مرزبان، خسرو پسیانی و پدرام شریفی جایزه ویژه هیات داوران سی ونهمین جشنواره فیلم فجر را گرفت.